Drzewo iglaste występujące wyłącznie w Europie to świerk serbski (Picea omorika). Oto jego charakterystyka:
Świerk Serbski (Picea omorika)
Opis:
Świerk serbski jest gatunkiem drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Jest to drzewo smukłe, o wąsko stożkowej koronie, które może osiągać wysokość do 30-40 metrów. Charakteryzuje się ciemnozielonymi igłami z białymi paskami na spodniej stronie oraz cienką, szarobrązową korą.
Zasięg Występowania:
Naturalnie występuje wyłącznie na niewielkim obszarze w południowo-wschodniej Europie, głównie w zachodniej Serbii oraz częściowo w Bośni i Hercegowinie. Jego naturalne stanowiska są ograniczone do doliny rzeki Driny, szczególnie w okolicach miejscowości Višegrad i Bajina Bašta.
Warunki Siedliskowe:
Świerk serbski rośnie na wapiennych podłożach, preferuje stanowiska wilgotne i dobrze przepuszczalne gleby. Jest przystosowany do klimatu kontynentalnego z umiarkowanie ciepłymi latami i chłodnymi zimami.
Zastosowanie:
Ze względu na swoją smukłą i dekoracyjną formę, świerk serbski jest często sadzony w parkach i ogrodach jako drzewo ozdobne. Jest również wykorzystywany w leśnictwie i zalesianiu ze względu na swoje szybkie tempo wzrostu i odporność na trudne warunki glebowe.
Ochrona:
Świerk serbski jest gatunkiem reliktowym, co oznacza, że jego występowanie jest pozostałością po wcześniejszych, szerszych zasięgach. W związku z ograniczonym naturalnym zasięgiem i zagrożeniem ze strony działalności człowieka, świerk serbski jest objęty ochroną w wielu krajach i uznawany za gatunek narażony na wyginięcie.
Świerk serbski to wyjątkowy przykład drzewa iglastego, które występuje naturalnie tylko w Europie, na ograniczonym obszarze, co czyni go szczególnie cennym z punktu widzenia bioróżnorodności i ochrony przyrody.