Drzewo iglicznia (Gleditsia) to rodzaj drzew liściastych z rodziny bobowatych (Fabaceae). Znane są one również pod nazwą „glejchoma” lub „jesionka”. W skład tego rodzaju wchodzi kilka gatunków drzew, które naturalnie występują w Ameryce Północnej, Azji i częściowo w Europie. Najbardziej znanym gatunkiem w tym rodzaju jest iglicznia trójcierniowa (Gleditsia triacanthos). Oto bardziej szczegółowa charakterystyka:
Iglicznia Trójcierniowa (Gleditsia triacanthos)
Opis:
Iglicznia trójcierniowa to średniej wielkości drzewo liściaste, które może osiągać wysokość do 20-30 metrów. Charakteryzuje się szeroką, rozłożystą koroną oraz pniem, który często posiada liczne, długie, ostre ciernie (stąd nazwa „trójcierniowa”). Liście są pierzasto złożone, drobne i delikatne, zmieniające kolor na żółty jesienią.
Zasięg Występowania:
Naturalnie występuje w Ameryce Północnej, głównie w Stanach Zjednoczonych, gdzie rośnie w różnych siedliskach, od brzegów rzek po lasy liściaste.
Kwiaty i Owoce:
Kwiaty igliczni są małe, niepozorne, zebrane w grona. Kwitną późną wiosną lub wczesnym latem. Owoce to długie, płaskie strąki, które mogą osiągać długość do 30 cm. Strąki te są pełne nasion i mogą pozostawać na drzewie przez całą zimę.
Warunki Siedliskowe:
Iglicznia trójcierniowa jest drzewem bardzo odpornym i tolerancyjnym na różne warunki glebowe, w tym na gleby ubogie i suche. Preferuje stanowiska słoneczne, ale dobrze rośnie także w półcieniu.
Zastosowanie:
Iglicznia trójcierniowa jest często sadzona jako drzewo ozdobne w parkach i ogrodach ze względu na swoje atrakcyjne liście i strąki oraz zdolność do przetrwania w trudnych warunkach miejskich. Jest również wykorzystywana w zalesianiu i rekultywacji terenów zdegradowanych.
Ochrona i Zarządzanie:
Niektóre gatunki igliczni, zwłaszcza te występujące poza ich naturalnym zasięgiem, mogą stać się inwazyjne. W związku z tym, w niektórych regionach kontroluje się ich rozprzestrzenianie.
Iglicznia to ciekawy rodzaj drzew liściastych, który wyróżnia się swoją odpornością i charakterystycznymi cierniami oraz strąkami, przyczyniając się do różnorodności flory w miejscach, gdzie występuje.