Termin „drzewo Edenu” ma zwykle znaczenie religijne i odnosi się do drzewa lub drzew, które według religijnych przekazów były obecne w Edenie, biblijnym rajskim ogrodzie, w którym Adam i Ewa żyli przed swoim grzechem pierworodnym. Drzewo Edenu jest często uznawane za symbol niewinności, harmonii i obfitości.
W Księdze Rodzaju w Biblii, w rozdziale 2, wspominane są dwa specjalne drzewa: Drzewo Życia i Drzewo Poznania Dobrego i Złego. Drzewo Życia miało dać wieczne życie, natomiast Drzewo Poznania Dobrego i Złego było zakazane, a jego spożycie miało skutkować śmiercią.
Choć w kulturze popularnej pojęcie „drzewo Edenu” może być używane w mniej ściśle religijnym kontekście, odnoszącym się do czegoś pięknego, rajskiego lub idyllicznego, jego korzenie są mocno zakorzenione w religijnej tradycji, w szczególności w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie.