Termin „drzewo chinowe” może być odniesieniem do dwóch różnych gatunków drzew:

1. Drzewo chinowe (Chinook cedar): Jest to inna nazwa dla cedru zachodniego (Thuja plicata), który jest gatunkiem drzewa iglastego z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae). Cedr zachodni jest rodzimym gatunkiem na obszarach zachodniej części Ameryki Północnej, w tym w Kanadzie i na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Jest to duże drzewo o wysokości sięgającej nawet 50 metrów, charakteryzujące się jasnoczerwonym drewnem o wysokich walorach budowlanych i ozdobnych. Drzewo to jest cenione ze względu na swoje wyjątkowe drewno, wykorzystywane w przemyśle drzewnym.
2. Drzewo chinowe (Chinaberry tree): Może również odnosić się do gatunku Melia azedarach, znanej również jako chinowiec, chinowiec pospolity lub chinowiec indyjski. Jest to gatunek drzewa z rodziny miodowatych (Meliaceae) pochodzący z Azji Południowej i Południowo-Wschodniej oraz z Australii. Drzewo to jest średniej wielkości, osiągając zazwyczaj wysokość od 10 do 15 metrów, i charakteryzuje się pierzastymi liśćmi oraz kulistymi owocami. Jest uprawiane jako roślina ozdobna, choć jego owoce są trujące dla ludzi.